رابطه اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مقدمه و هدف: اعتیاد به کار، اعتیادی است که می تواند لذت بخش ولی خسته کننده و مشکل ساز باشد. این حالت پیامدهای مثبت و منفی به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 302 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های اعتیاد به کار اسپنس و رابینز ( (1992، سکوت سازمانی هشوشیان  1392  و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون  (1981)  بود. داده ها از طریق نرم افزار spss 20  و با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی )آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی( تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد متغیرهای مطالعه اعتیاد به کار با میانگین0/46±3/57 درصد، سکوت سازمانی0/71±2/89، فرسودگی شغلی0/75±2/12 و تعهد سازمانی 0/73±4/18بود. بین اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی کارکنان  رابطه ی معنادار منفی و بین سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه ی معنادار مثبت وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و شناخت از متغیرهای اعتیاد به کار، سکوت سازمانی، فرسودگی شغلی، تعهد سازمانی پیشنهاد می شود، راهکارهای مناسب برای طراحی و اجرای برنامه های آموزشی برای آشنایی کارکنان با این مفاهیم ارائه شود.